Ni Jumatatu asubuhi, na mwanzo wa wiki mpya.
Siku ya kawaida kwangu ingeanza na kuandaa kifungua kinywa baada ya kuamka, na kujiandaa kwa ajili ya kazi. Ninafikiria juu ya siku iliyo mbele, juu ya kile kinachohitajika kufanywa kazini, na ninafurahi saana muda wa kazi unapoisha na ninaweza kwenda nyumbani. Ninaandaa chakula cha jioni, na kuhakikisha nyumba ni safi na ya kupendeza kabla ya kwenda kulala. Siku nzima imepita, na nimekuwa na furaha, mkarimu kwa wengine, na nimefanya kazi nyingi.
Ninaweza kuangalia siku ilivyoenda na kujisikia kuridhika kwamba nilikuwa na siku yenye "tija".
Ni siku gani yenye tija kiroho?
Lakini vipi kuhusu maisha yangu ya kiroho? Ikiwa sijajipa chakula chochote cha kiroho au kuwa macho kwa kile Roho anataka kuniambia, je, basi nilikuwa na siku yenye tija kiroho? Hakika, nimefanya kazi nyingi, lakini nimefanya maendeleo yoyote kiroho?
Kuwa na tija kiroho kunamaanisha kwamba tunapata tunda zaidi la Roho, na kuwa zaidi kama Kristo (Warumi 8:29). Inamaanisha kwamba tunaondoa dhambi zaidi ambayo inaishi ndani yetu.
Sisi sote tumezaliwa na asili ya dhambi, ndiyo sababu tunajaribiwa (Yakobo 1:14). Lakini nia ni kwamba tunashinda dhambi tunayojaribiwa! Kumkasirikia mtu, kuchanganyikiwa wakati mambo hayatokei namna tunayotaka, kukosa subira - dhambi hizi zinaweza kuonekana kuwa sio muhimu, lakini ni dhambi na tunapaswa kujifunza kuzishinda.
Ikiwa tunadhani kwamba inaweza kupita siku nzima na tusijaribiwe hata kidogo, basi hiyo inamaanisha kuwa hatuko macho. Ikiwa hatuoni hata tunapojaribiwa, ni kwa sababu hatuko macho kiroho. Hii ni mbaya sana! Tunawezaje kuwa huru kutoka kwa dhambi katika asili yetu ikiwa hatuoni chochote cha kujitakasa kutoka kwake?
Ikiwa tumeridhika kwa namna tulivyo, na hatuna tena hamu katika moyo wetu, hatuna haja tena katika maisha yetu ya kuacha kuishi kulingana na tamaa zetu za asili (1 Petro 4: 1-2) ili tuweze kuwa zaidi kama Kristo. Hatuna chuki ya kweli ya dhambi. Hii ni hatari sana. Tunajiridhisha kwa sababu hatuoni dhambi kama dhambi sana. (Waroma 7:13))
Lazima nifanye kazi kwa uangalifu
Sio kwamba tunatembea tukifikiri, "Nimeridhika na jinsi nilivyo na sihitaji tena kujitakasa," lakini ni zaidi kwamba hatuoni tena Roho anapozungumza nasi, na hatuoni kwa mfano kwamba tulikuwa na nafasi ya kujinyenyekeza katika hali fulani. Ikiwa tunaridhika na hali yetu ya kiroho, basi tunawezaje kufanya maendeleo? Hatuwezi kufanya maendeleo kama hatuoni haja ya kufanya hivyo.
Hatuzaliwi na uvumilivu kamili, na uwezo wa kusamehe wengine kwa urahisi, nk. Lakini kwa neema ya Mungu tunaweza kuwa hivyo. Kwa kweli tunaweza kupata asili ya kimungu! Lakini tunaweza tu kuja kwa asili ya kiungu ikiwa tutajisafisha kila wakati kutoka kwa kile tunachoona kutoka katika asili yetu ya dhambi ya kibinadamu. (2 Petro 1:2-4.) Tunapaswa kufanya kazi kwa uangalifu juu ya wokovu wetu wakati wote. (Wafilipi 2:12))
Tunahitaji kupata muda wa kusoma Biblia yetu, kujijaza Neno la Mungu, kwa kuwa hapo ndipo tunapopata msaada ambao tunaweza kutumia katika hali zetu. Tunahitaji kuomba kwa ajili yetu wenyewe na kuomba kwa ajili ya wengine ili tusitembee katika utupu wa akili zetu wenyewe, kukifikiri juu ya mambo yasiyo na maana. (Waefeso 4:17)) Tunaweza kuwajenga wengine kwa njia ya maombi.
Waebrania 3:15 " Kumbukeni yasemayo: hapo inenwapo, Leo, kama mtaisikia sauti yake, Msifanye migumu mioyo yenu, Kama wakati wa kukasirisha..'" Kwa hivyo tunaposikia sauti ya Mungu ikizungumza nasi ili kufanya jambo, tunapaswa kuwa wepesi kufanya. Ikiwa tutaacha kusikiliza au kuendelea kuweka mbali kile tunachojua tunapaswa kufanya au kusema, basi Mungu anaacha kuzungumza nasi na tunakuwa viziwi kwa sauti ya Roho. Tunahitaji kuomba ili macho yetu yafunguliwe kwa hali na majaribu ya siku, ili tuweze kuwa wepesi kushinda tunapojaribiwa.
Kwa hiyo, tunaweza kusema kwamba tulikuwa na siku ya furaha!