Muda mfupi uliopita nilipata nafasi ya kusaidia kazi katika kanisa letu la mtaa. Nina ulemavu na kuna mambo mengi ambayo siwezi kufanya, kwa hivyo kupata kitu ambacho niliweza kufanya - kitu ambacho kilisaidia katika kazi ya Mungu na ambayo ilikuwa njia ya kufanya mema kwa wengine - ilikuwa maalum, na nilifurahi sana kufanya hivyo.
Lakini nilipoanza kufanya kazi, wengine hawakunipa msaada niliohitaji, na jambo hilo lote lilikuwa likichukua muda na nguvu nyingi zaidi kuliko nilivyofikiria.
Matokeo yake, bila shaka, yalikuwa dhiki. Nilifadhaika sana na kukosa subira, kwa sababu ukosefu wa usaidizi wa watu wengine ulikuwa ukinizuia kufanya kazi nzuri.
Ningefanya nini kingine?
Nilijua kuwa kuchanganyikiwa huku, kutokuwa na subira haikuwa sawa, lakini ni nini kingine ninachoweza kufanya? Nilijaribu kufikiria vyema juu yake. Labda watu walikuwa na shughuli nyingi tu, labda kulikuwa na sababu nzuri kwa nini hawakuweza kusaidia. Nilipofikiria namna hii, nilitulia kidogo. Lakini haikurekebisha hali hiyo; ilinisaidia kwa muda huo nisikasirike - hadi wakati mwingine mambo hayakwenda kulingana na mpango wangu.
Katika mradi huu, nilikuwa nikifanya kazi pamoja na mdogo wangu. Kwa kuwa nimekua naye, ninajua udhaifu wake karibu na wangu mwenyewe. Najua yeye huchanganyikiwa kama mimi watu wanapokuwa hawafanyi kile kinachohitajika.
Lakini kadri tulipokuwa tukifanya kazi, sikuona mfadhaiko wowote kwake. Sikuona dalili zozote za kukereka na kukosa subira. Badala yake, niliona kwamba alikuwa na amani. Sio amani ya "kukaa bila kufanya chochote" - lakini amani hai ambayo ilifanya mambo bila kukasirika. Matokeo ya jinsi alivyoichukua yalikuwa bora zaidi kuliko matokeo ya jinsi nilivyoichukua. Hakuna ladha ya hasira au kukosa uvumilivu. Hakuna madai au kuweka shinikizo kwa watu. Anaendelee tu na kazi kadri awezavyo.
Nilipokuwa nikimtazama, nilifikiria kile kilichoandikwa katika Wakolosai 3:23, “Lolote mfanyalo, lifanyeni kwa moyo, kama kwa Bwana, wala si kwa wanadamu.”
Kufanya mambo kwa njia inayompendeza Mungu
Hivyo ndivyo mdogo wangu alikuwa akifanya. Ingawa tulikuwa tukifanya kazi sawa kabisa, nilikuwa nikijaribu tu kumaliza kazi hiyo, lakini lengo lake lilikuwa kuifanya kwa njia ambayo ingempendeza Mungu. Alichagua kuyakataa mawazo ya kukasirika na badala yake kuwa mvumilivu. Alichagua kukataa jaribu la kuwaambia watu kwamba walikuwa hawafanyi sehemu yao ya kazi ipasavyo - badala yake akawatendea kwa heshima na shukrani. Alihakikisha kwamba tabia yake ilikuwa inampendeza Mungu na kisha kila kitu kingine kikaingia mahali pake.
Kukamilisha kazi kwa wakati kungefurahisha watu - na wengi wao hata wasingeweza kujua jinsi ambavyo ningekuwa na papara. Lakini kazi inayofanywa kwa hasira na kukosa subira haiwezi kumpendeza Mungu.
Kutotulia kwangu kulisababishwa na kiburi changu. Nilitaka wengine waone kwamba nilikuwa mzuri katika kazi hii. Nilitaka watu wengine wanisaidie kwa jinsi nilivyotaka. Tatizo halikuwa "wengine". Ni kweli kwamba jinsi "wengine" wanavyotenda hunionyesha jinsi ambavyo bado nina kuudhika na kufadhaika katika asili yangu ya kibinadamu, lakini jinsi ninavyoitikia tabia zao bado ni chaguo langu mwenyewe. Ninaweza kuchagua kukubali kuudhika na kufadhaika huku - lakini nikifanya hivyo, basi simpendezi Mungu Njia bora ni kuacha njia yangu ya kufikiri na badala yake kuchagua kumfuata Yesu - Yeye ambaye alikuwa mnyenyekevu na mpole wa moyo - kubadilisha mtazamo wangu ili kile ninachofanya kisiwe kizuri tu kwa nje bali kiwe cha kumpendeza Mungu kweli.
Je, hilo linawezekana kweli? Kabisa. Najua, kwa sababu nimeliona kwa mdogo wangu!
Na, kwa neema ya Mungu, itakuwa kweli katika maisha yangu pia.